Leczenie

Kluczowe znaczenie w terapii obturacyjnego bezdechu sennego ma eliminacja czynników ryzyka, czyli najczęściej redukcja masy ciała.

Poza tym leczenie obturacyjnego bezdechu sennego opiera się w praktyce na dwóch metodach: operacji laryngologicznej i CPAP.

Kwalifikacji do pierwszej z nich dokonuje laryngolog. Zalecane jest, aby każdy pacjent z obturacyjnym bezdechem sennym został oceniony w tym kierunku. W tym zakresie współpracuję z laryngologami z Centrum Medycznego PesMed.

Do metod chirurgicznych leczenia chorych na OBS, poza zabiegami laryngologicznymi, zaliczamy także chirurgiczne leczenie otyłości (chirurgia bariatryczna) będącej głównym czynnikiem ryzyka tej choroby.

Po wykorzystaniu możliwości leczenia operacyjnego lub braku wskazań (lub zgody pacjenta) do takiego postępowania kwalifikuję pacjenta do leczenia CPAP.

CPAP to skrót od angielskiego Continuous Positive Airway Pressure , czyli ciągłe dodatnie ciśnienie w drogach oddechowych. Istotą obturacyjnego bezdechu sennego jest zapadanie się (zamykanie) gardła podczas snu utrudniające lub uniemożliwiające przepływ powietrza. W celu zapobiegania temu stosuje się owe stałe dodatnie ciśnienie w drogach oddechowych, które podpiera gardło od środka.

W praktyce polega to na spaniu w specjalnej masce połączonej wężem z aparatem CPAP. Urządzenie to dmucha cały czas powietrze pod określonym ciśnieniem.

Wdrożenie tego leczenia rozpoczyna się na wizycie w Centrum Medycznym d3 w czasie której dochodzi do przeszkolenia pacjenta w kwestii obsługi aparatu i dobór maski. Następnie pacjent otrzymuje aparat do domu na okres 1-2 tygodni w celu oceny tolerancji leczenia oraz ustalenia optymalnego ciśnienia z jakim aparat ma pracować. Przez cały ten okres mam możliwość zdalnego monitorowania danych z aparatu określających skuteczność terapii. W razie potrzeby mogę zmienić ustawienia aparatu (także zdalnie).

Po okresie próbnym pacjent zwraca aparat i otrzymuje zalecenia oraz zapotrzebowanie do NFZ na podstawie którego otrzyma refundację w wysokości 90% ceny najtańszego aparatu, czyli obecnie 1890 zł, w celu zakupu własnego aparatu. Pozostałą kwotę, czyli minimum 210 zł musi dopłacić samodzielnie (przeważnie ok. 300-500 zł).

Po zakupie aparatu wskazane są wizyty kontrolne w celu oceny leczenia. Alternatywnie istnieje możliwość zdalnego nadzoru nad przebiegiem terapii (dotyczy aparatów firmy ResMed).